Geschiedenis van de tarot.


 
Er zijn veel theorieën in omloop die aan de Tarot een romantische oorsprong toeschrijven. Zo wordt de Tarot in verband gebracht met het oude Egypte, Atlantis, de Katharen etc. Met wat wij nu weten zijn deze theorieën niet te bewijzen.
 
In China bestaan al speelkaarten in de 7e eeuw, via handelsroutes en oorlogen zijn deze speelkaarten (of latere versies daarvan) in Europa beland.
In geschriften duikt de tarot in de 15e eeuw op. Op dat moment is er al enige decennia sprake van kaartspelen waarmee men plachtte te gokken, dit zijn wellicht voorlopers van de tarot geweest.
Rond 1430-1435 laat de adelijke familie Visconti een tarot maken, van deze tarot kennen wij de meeste kaarten (enkele kaarten zijn verloren gegaan). Na de Visconti tarot verschenen nog vele andere tarots.
 
Het is zeer waarschijnlijk dat men de kaarten wel raadpleegde als een soort orakel, maar hierover is weinig bekend.
In de 18e eeuw wordt de Tarot “ontdekt” als een systeem van oude wijsheid door het werk van Eteilla en Court de Gebelin. Diverse schrijvers ontfermden zich over de tarot en ontwikkelden daar ook allerlei theorieen over.
 
Door het werk van Eliphas Levi werd de tarot in verband gebracht met de letters van het hebreeuwse alfabet en de kabbalah. Op dit thema borduurden vele schrijvers tot de dag van vandaag voort.
 
In 1909 liet de engelse schrijver Arthur Edward Waite een tarot maken door Pamela Colman Smith.
Dit zou de bekendste uitvoering van de tarot worden en zij is tot heden zeer populair.
 
Tegenwoordig bestaan er meer dan 1000 uitvoeringen van de tarot. Natuurlijk zijn niet alle tarots even serieus te nemen, maar er bestaan veel fraaie uitvoeringen voor de tarotist om uit te kiezen, afhankelijk van persoonlijke smaak, opvattingen over de tarot etc

 

Rider Waite Tarot